Natuurlijk ben ik mijn portemonnee met mijn StudentenJaarkaart kwijt. Niet zomaar kwijt in mijn kamer, maar ergens in een druk winkelcentrum is het óf uit mijn tasje gehaald, óf heb ik het ergens neergelegd, waarvan ik niet weet waar. Ik ben al mijn stappen nagegaan. Ik checkte uit, liep naar de bus, vroeg wat aan de buschauffeur, liep richting huis en eenmaal daar kwam ik er achter dat mijn portemonnee dus weg was. Vreselijk! Het ergste is dus het kwijt zijn van mij StudentenJaarkaart. Na een maand of drie in het bezit zijn van zo'n kaart, raak je gewend aan het idee van gratis reizen. Een sollicitatie gesprek in Lelystad en Amsterdam maakt dan niet uit. Nee. Dán niet, nee! Nu zit ik opgesloten in deze stad. Eventjes naar mijn dorp van herkomst zit er voorlopig niet meer in en beide sollicitatiegesprekken heb ik moeten afzeggen. Pas over twee weken kan ik hier weer weg, maar tegen die tijd, is het al te laat. Ik verga van de verveling hier! Okay, ik heb een fiets. Maar hoever kom je daar nu mee? Al zou ik naar mijn moeder en broertjes en zusjes willen fietsen, ben ik drie uur bezig. En dan moet ik ook nog eens terug! Gelukkig valt er naar mijn werk in de trein nog wel te fietsen en had ik sowieso al vrij bij mijn andere werk, dit weekend. Ik moet wel vrijdag naar Amsterdam toe, hoewel ik dat niet echt zie zitten. Ik ga er niet heen voor mezelf, maar een vriendin van me heeft een of andere studie gewonnen en ik mag mee om haar aan te moedigen. Dat aanmoedigen kost me wel 15 euro en dan nog het loon dat ik die dag had kunnen verdienen.
Pff.. Daarnaast ben ik dus ook nog eens blut. Op jezelf wonen is nog niet zo leuk als het lijkt. ALLES moet je zelf betalen, van avondeten tot toiletpapier.
Okay. Nu word ik echt paranoia. Ik zette net mijn muziek aan, en merkte op dat mijn speakers niet aangesloten waren. Hoewel ze dat voor ik eten ging maken wel waren. Ze stonden ook opeens op uit. Ik zweer het, ik heb verdorie net nog muziek geluisterd via die speakertjes! Freaky...
Ik ga zo maar eens richting Benschop, van het laatste geld dat er op de anonieme chipkaart van mijn stiefma staat. We moeten de dorpshuiscommissie overhalen om ons te sponsoren en dat soort dingen. Wordt geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten