En nu?

En daar was ik dan weer... Met nogmaals mijn dromen helemaal omgegooid. Mijn toekomstperspectief veranderd namelijk om de tien minuten. Eerst wilde ik nog schrijfster worden, toen opeens kunstenares, daarna illustratrice en nu kunsthistoricus. Denk ik. Misschien wil ik later wel evenementen organiseren, zoals Lowlands, Pinkpop en de EOjongerendag. Dat lijkt me wel wat... Maar dan heb je weer geen geweldig inkomen, zoals bij die kunstgeschiedenis... 

Ik heb me in ieder geval dus ingeschreven voor de opleiding Culturele en Maatschappelijke vorming. Als dat me leuk lijkt, ga ik ermee verder en zo niet, dan ga ik na een jaartje HBO proberen mijn master kunstgeschiedenis te halen.

Maar dat was mijn hele punt niet. Ik wilde alleen zeggen dat ik gisteren heb uitgezocht wat ik het jaar na afloop van mijn studie wil gaan doen. Ik ga namelijk de wereld rondreizen! En ik heb het al helemaal bedacht! Vanuit Amsterdam vlieg ik naar Boston, dan ga ik richting New York (hoe weet ik nog niet), dan naar Bangkok vliegen, zelfstandig in Singapore zien te geraken, van daaruit naar Bali vliegen. Van daar uit ga ik waarschijnlijk varen naar Jakarta en dan naar Sydney toe. Daar doe ik zo ongeveer een jaar over en daarna vlieg ik weer naar Amsterdam. Het is niet echt backpacken, maar tijdens het backpacken is er heel veel onzekerheid en daar kan ik niet tegen xD

Dus... En nu heb ik tenminste weer wat om mijn best voor te doen. Ik was het een beetje kwijt, maar ik ga nu toeleven naar mijn wereldreis. Sparen, studeren enzovoorts, allemaal voor mijn wereldreis. 

Okay, het is niet echt een wereldreis, want ik heb dan Zuid-Amerika en Afrika nog niet gezien, maar ik verwacht dat ik in zomervakanties nog wel eens op vakantie ga naar het buitenland. Al ga je niet echt gezellig op familievakantie naar de Amazone, maar dat zie ik dan wel weer. Als begin vind ik dit een goed plan. Ik heb nog vijf jaar om het plan uit te werken en honderd keer te veranderen. 

Mijn interesses..?

Na het zien van verschillende blogs, voelde ik me een beetje heel erg saai... Iedereen heeft een interesse, waar heel hun blog over gaat. Vaak is dat de inrichting van hun huis, koken of kinderen. Maar ik heb geen huis, kinderen of kooktalent. Dus wat nu? Wat wordt mijn interesse???

Ik ga op zoek naar iets waarin ik me hopeloos kan verdiepen, zoals... Naja... Ik had ooit het gevoel dat ik muzikaal was aangelegd, waarna ik op gitaar-/jembeeles ging. Later, tijdens de tweede les (eerste les was ik afwezig), kwam ik er achter dat ik zo a-ritmisch ben als een drol, dus nu ligt mijn gitaar, min één snaar, al een tijdje weg te rotten in de schuur. Gelukkig heb ik aan die lessen wel een goede vriend over gehouden.

Hiernaast heb ik ook altijd het idee gehad dat ik goed kan tekenen, dus beschouwde dat als mijn hobby. Maar hoor je een hobby niet vaker uit te oefenen dan eens per maand? Ik maak er ook nooit tijd voor vrij, vooral niet dat de afwijzing van de kunstacademie.

Schrijven vind ik ook erg leuk, maar dan niet via een of ander schrijfplan ofzo, zoals dat voor nederlands moet. Ik hou me altijd enkel aan inleiding, middenstuk, slot. Het gaat ook altijd zo nergens over. Vroeger, op de basisschool wilde ik altijd al schrijfster worden, maar die hoop heb ik laten varen. Ik moet wel wat hebben om over te schrijven, zoals nu. Wie weet, later, als ik met pension ben, schrijf ik nog wel eens een boek. Maar nu niet.

Later als ik groot ben (wordt nog leuk, ik ben nog steeds even groot als 6 jaar geleden), wil ik iets met kunst gaan doen. Het opsporen, onderzoeken of het tentoonstellen ervan, dat weet ik nog niet zeker. Maar wat is er nou te vertellen over kunst? En ook nog op zo'n manier dat iedereen het leuk vind om te lezen... 

Misschien is het wel leuk om bij te houden op mijn blog wat voor een culturele dingen ik allemaal heb gedaan... 

Het punt was: Mijn blog gaat nergens over. Maar zojuist heb ik een oplossing gevonden! Ik ga jullie (zodra ik volgers heb) vertellen over wat ik allemaal voor cultureels heb meegemaakt. Ik ga museabezoekjes leuk maken! Ik hou jullie op de hoogte van allerlei activiteiten, die mij leuk lijken. Weg met de luiaards, hier komt een geheel nieuwe blog!!!

Studie Ontwijkend Gedrag

Zodadelijk (stom woord) heb ik mijn mondeling examens van Nederlands en Engels. 
> Goh, Sammy, zou je dan niet eens gaan leren?
< Ja, zou kunnen, maar ik weet alles toch al.
> Ha ha ha... Dat doe je snel. Wat is de thematiek van de Eetclub?
< even wachten hoor, even nadenken... Het ligt op het puntje van mijn tong!
> Dus je weet het niet? Dat wordt een zesje... Jammer van je gemiddelde van een 7.4, want als je een 7.7 haalt, sta je afgerond een acht!
< ja... Of je nou een acht of een zeven hebt.. Het is allebei ruim voldoende...
> Een acht betekend TWEE compensatiepunten, en dat mag wel met dat cijfer voor geschiedenis. 
< Jij bent gemeen! Ik praat niet meer met jou... Ik ga alles wel nóg een keer doorlezen...
> Ik ben niet gemeen, ik wil gewoon dat je goede cijfers haalt.
...
>zeg je nu echt helemaal niks meer?
...
> Pfff, doe niet zo kinderachtig. Je bent immers al bijna 18, kom op zeg...
> Weet je wat, ik vind jou ook niet meer aardig! Stomme jij!
< En ik was kinderachtig?
> Je zegt weer wat!!
...
> Ik vind jou echt zo erg flauw xD
...
...
> Weet je wat? Laat maar! Als jij denkt dat je alles zo goed weet!

World, here I come (so prepare..)!!!

Eindexamenjaar: Echte horror voor mij. De sprint naar je volgende levensfase. Na de zomervakantie op mezelf, in de stad. Alleen. Niemand wilt met mij mee, zelfs niet alleen het eerste jaartje... 


Ik kom zelf uit zo'n klein gehucht, zo eentje dat wanneer je voor je 'gehucht' kan zeggen je er alweer door bent. Okay, ik overdrijf, maar er is hier niks. Het is ook altijd saai. Je hoeft bijna nooit te kijken voor je oversteekt, iedereen kent iedereen en als je eens degelijk wilt shoppen zit je een uur in de bus. Zo'n dorpje dus. En dan ga je opeens naar De Grote Stad. Die is heel groot en er is altijd wat te doen, met heel veel gezelligheid, hoewel dat ook weer niet zo is, want iedereen is daar vreemd van elkaar. 


Het is voor mij een beetje lachwekkend, ik op zo'n kamertje in De Stad. Vooral omdat er daar allemaal gasten zijn van rond de middentwintig en vervolgens kom ik daar. Pas 18, dan, en ik zie er al jong uit voor mijn leeftijd... Komt er ook nog eens bij dat ik nogal klein ben... Zal ik daardoor in het niet vallen of juist heel erg opvallen? En hoe kom ik in 's hemelsnaam mee in die andere maatschappij? Volgens mij ben ik daar veel de stil enzo voor... 


Naja... Het zal vast wel goed komen. Laat ik eerst maar gewoon mijn examens doorkomen. Ik heb vanmiddag ook al een mondeling Duits verknalt, dus met een beetje geluk hoef ik volgend jaar geen eens op mezelf ^^